Het zat er een keer aan te komen. Als baby waren het grote pakketten, die wasluiers. Ik noem dit ook altijd bij een consult. Mij heeft het niet dwars gezeten, maar een wasbare luier is nou eenmaal een stuk dikker dan een pamper, zeker bij een kleine baby. Hoe groter ze worden, hoe beter het past, zeg ik er dan altijd bij. En dat klopt natuurlijk, tot op zekere hoogte.
Want onze lieve baby veranderde in een dreumes. En nu is ze zelfs geen dreumes meer, maar een peuter! Een hele leuke peuter, al zeg ik het zelf. Met een mening, buien, kletspraatjes en knuffels voor mama. Heerlijke dagen beleven we samen als ik thuis ben. Maar met haar groeien, kwam ook de limit van de one size luiers in zicht.
De meeste (one size) luiers passen mooi vanaf ongeveer 4kg en passen dan tot zo’n 15 à 16 kg. En inderdaad, vanaf dat ze 2 weken was en een mooie ruime 4kg aantikte, startten we met wasluiers. De favorieten in die tijd waren toch wel de luiers van Buttons. We gebruikten alles door elkaar heen hoor, tweedelig, SIO, AIO en pocket. Tweedelig voor de nacht en voornamelijk SIO en pocketluiers op de dag. Buttons viel mooi, had printjes in onze (lees: mijn) smaak en was goed passend te maken bij het postuur van Suze.
Naarmate ze groter (en dikker) werd, pasten pocketluiers van Alvababy juist goed. Buttons zat ietwat strak en bleef wat vaker liggen. Ook de Bamboolik, Grovia en Softbums raakten in trek. Je pakt toch wat je mooi vindt zitten en wat je prettig om kan doen.
Rond de 1,5 jaar zaten eigenlijk alle luiers mooi. Suze was een dreumes, en doordat ze ging lopen kreeg ze een fijnere bouw. Het maakte niet uit wat er klaar lag, alles stond en paste goed! Een heerlijkheid. De printjes was eigenlijk alles waar we op letten. Manlief ging voor de boerderij luiers, Suze koos het liefst flamingo’s en ik ging eigenlijk voor alles met een - in mijn ogen - schattige print.
Maar nu. Deze zomer begon alles wat strakker te zitten. Soms deed ik de luier dicht met maar één knoopje aan de zijkant, waardoor Suze soms in paniek naar me toe rende: ‘mama luier uit!’. Eerst dacht ik nog dat het zindelijk worden was begonnen, maar helaas (of niet helaas?) ze bedoelde het anders. Het knoopje popte open en ze verloor bijna haar luier! Op andere momenten zag ik als ik de luier afdeed een kleine afdruk zitten. Een teken dat het toch allemaal wat krap ging zitten. Dat is nu alweer 2 maanden geleden. Hoe het nu gaat?
We hebben heel wat luiers weggelegd. Ze pasten niet meer mooi, of ik kreeg ze niet meer goed om. Het moet natuurlijk wel fijn voor haar zijn om ze te dragen. We schaften een aantal luiers aan van ons favoriete merk Buttons, maar dan in de maat super.
Gelukkig zijn er genoeg merken die prachtige XL/maat 3/super - versies hebben. Toch is deze aanschaf anders dan in het begin. Ik wil fijn door luieren, maar met het oog op zindelijk worden niet teveel aanschaffen.
Uiteindelijk ben ik de hele kast gaan doorspitten. En eigenlijk valt het (voor nu) nog erg mee. Er zijn nog heel wat luiers die ze goed past, die ook al vanaf het begin meegaan. Sommige luiers had ik juist een tijd weggelegd, maar zijn nu weer terug omdat ze beter passen. Die tellen als nieuwe printjes, vind je niet? Andere liggen wel in de kast, die passen echt niet meer goed. Die wachten op een nieuw luierkontje…….daar dromen we van!!
Reacties