Als jullie beloven niet boos te worden wil ik graag een bekentenis afleggen! In een ver, ver verleden heb ik wellicht een uitspraak gedaan die niet zo ruimdenkend is als ik mezelf graag classificeer. De uitspraak in kwestie was zelfs een vooroordeel te noemen… Met dezelfde vooroordelen zullen vast een aantal van jullie te maken krijgen, vandaar dat ik in dit artikel plaatsneem op de biechtstoel.
Thuisblijfmoeders, het MOETEN de thuisblijfmoeders zijn!
Tijdens de heerlijke periode waarin Mila nog geen bijdehante reacties gaf of ervandoor ging als ze iets niet zo top vond, vroeg onze kraamverzorgde of ik al eens gehoord had van wasbare luiers. En eerlijk waar, ik kreeg paniekgevoelens bij het idee alleen al. Of ik het echt vies vond weet ik niet meer, maar de gedachte aan nog meer was maakte me kortademig. Hoe deden mensen dat dan, vroeg ik me af. Want tussen al dat voeden, verschonen en kroelen door had ik nauwelijks tijd om naar het toilet te gaan. Af en toe een was aanzetten, mezelf aankleden en misschien, heel misschien, douchen was al een record. En nu was ik nog thuis, mensen moeten vaak ook werken of, net als ik, studeren enzo. Dus wie verzon het dan om nog een berg extra was op zich te nemen? ‘De thuisblijfmoeders’, luidde mijn antwoord. Het moesten de thuisblijfmoeders wel zijn!
De vrouw die toen nog alleen kraamverzorgende was is inmiddels een van mijn allerliefste vriendinnen. En de wasbare luiers zijn inmiddels zo enorm ingeburgerd bij ons dat zelfs mijn moeder en oma promotie maken. Net zoals bij mijn hbo-rechtenstudie scheppen ze er een beetje over op. Al voordat ik naar de introductiedag was geweest was ik bestempeld tot advocaat voor de gehele familie. ‘Luiers? Nee, mijn kleindochter gebruikt wasbare luiers!! Oh, dat is helemaal weer terug van weggeweest hoor!’ hoor ik mijn oma dan zeggen tegen de mevrouw achter de kassa van de supermarkt. Dat zij me, net als mijn moeder, met grote ogen van verbazing aankeek toen ik trots vertelde dat ik mijn bestelling wasbare luiers binnen had vertelt ze er voor het gemak niet bij ;)
Conclusie: qua timemanagement maakt het nauwelijks uit
Achteraf gezien schaam ik me wel een beetje voor de gedachte dat alleen thuisblijf mama’s wasbare luiers gebruiken. Ik zou er namelijk snel genoeg zelf achter komen dat wanneer je als mama thuis bent je dag zich vanzelf vult met allerlei taken. Aan het einde van de dag ben je uitgeput terwijl je het gevoel hebt niets te hebben gedaan. Want ja, over de stand van zaken wat betreft de georganiseerdheid van je huis hebben we het maar niet, er ligt een berg afwas/wasgoed/andere rommel op je te wachten en je mini zit onder de rode saus die vast niet meer uit dat snoezige witte shirtje gewassen kan worden. ‘WAT HEB IK DE HELE DAG UITGEVOERD???’ vraag je je dan regelmatig af. De gedachte dat je als thuisblijfmoeder niets beters te doen hebt dan wasbare luiers wassen en vouwen en opruimen vervaagde vermoedelijk in week 2 van mijn bestaan als mama al.
Conclusie: iedere ouder heeft het vet druk. Of je nou na een eindeloze werkdag een luierwas de machine inknalt of nadat de rust is wedergekeerd wanneer de kinderen op bed liggen, maakt qua timemanagement nauwelijks uit. Ook blijkt het helemaal niet zo’n enorme tijdsinvestering te zijn als ik van tevoren had bedacht. De luiers in de wasmachine doen en die aanzetten is zo gepiept. Ze in de droger stoppen of (veel beter natuurlijk!) de luiers aan het wasrek te drogen hangen kost ook geen uren. In het opbergen gaat vermoedelijke de meeste tijd zitten, maar dan hebben we het alsnog over maximaal een half uurtje. En dan vouw je traag hoor, of kijk je tussendoor EINDELIJK eens een serie op Netflix ofzo. Gratis tip van flip: vouwen en Netflixen werkt vet ontspannend. Fijn voor na een dagje werken-onder-extreme-druk of wanneer je kind (of kinderen) een soort van heeft besloten vet tegendraads te zijn.
57% van de ondervraagden had ook een vooroordeel
Ik vind het bijzonder hoe je je als ouder ontwikkelt. Bij een baby zie je aan uiterlijke verschijning hoe het kindje ontwikkelt en verandert. Bij grote mensen is het een stuk lastiger te zien, maar daardoor niet minder waardevol. Mijn vooroordelen over wasbare luiers blijken niet alleen onterecht, inmiddels neem ik ze zelf weg bij mensen die net zo sceptisch zijn als ik toen was. Uit ons onderzoek naar de gebruikers van wasbare luiers blijkt dat 57% van de ondervraagden, net als ik, een vooroordeel had over het gebruiken van wasbare luiers. Iets meer dan de helft dus, gelukkig ben ik niet de enige die zo nu en dan iets verder mag kijken dan haar wipneus lang is!
Had jij vooroordelen over wasbare luiers?
Liefs,
Alicia, team Nappy’s.nl
Reacties