Vlekloos luieren
Daar begon het mee. Brandschone, spierwitte hydrofiele luiers. Wapperend in de zon na het wassen. Ook prachtig gekleurde bamboozles. Mooie pocketluiers die pijn deden aan je ogen in de zon omdat ze zo wit waren. Witte inleggers.
En toen kwamen de borstvoedingsluiers. Ik maakte me zorgen om die gele vlekken, maar die gingen er - warempel - echt uit in de zon! Ik was verrast en vond het fijn dat het er nog zo lekker fris uitzag. Elke keer als het wasrek buiten stond te shinen in de zon, werd ik er vrolijk van.
Vaste voeding
Daar was ik dus een beetje bang voor. De verhalen waren eindeloos. Mensen die me zeiden: ‘wacht maar’, ‘wacht maar tot ze gewoon eet, dan ben je er zo van terug’. Of alle dingen die ik op internet las over inlegvellen en poepvlekken. Natuurlijk kwam dat hier ook aan de orde. Ik probeerde verschillende inlegvellen uit* en toen kwam daar ook die ene dag. De dag dat…
Suze enórm naast het inlegvel poepte. Het velletje was eigenlijk al aan de smalle kant, en was iets verschoven. Het was een grote (echt grote) boodschap. Tja. Afgezien van dat het vies is, viel het verschonen mee. De luier legde ik aan de kant. Die hield ik later in de wc, doorspoelen (luier uiteraard vasthouden) en dan de luieremmer in. Opgelost. Totdat ik de luierwas ging doen.
Vlekken
De luier kwam er uiteraard schoon uit. Rook fris, maar wel met een bruine vlek erop. En het was herfst. Regen, storm, wind en dus geen zon om de inlegger in te drogen. Soms op een zonnige dag wil het helpen om de inlegger achter glas te leggen. Of wanneer de zon wel schijnt, de inlegger natmaken en in de zon leggen, keer op keer. Totdat de vlekken eruit zijn gebleekt. Het werkt wel, maar niet voor mij.
Nu heb ik dus veel luiers vol vlekken. Het is niet meer zo’n fraai gezicht als deze aan het wasrek hangen. Ik heb het nog niet geprobeerd, ik zou ze in de lente als de zon zich weer laat zien, keer op keer op keer nat in de zon kunnen leggen. De vlekken worden dan sowieso minder maar of ze er helmaal uit zullen gaan? Ik denk het niet.
Realiteit
Eerst vond ik het echt oprecht heel jammer. Want het is natuurlijk leuker om alles brandschoon te hebben. Maar dan doe ik even een reality check. Kom op. Het zijn LUIERS. Gemaakt om poep en plas op te vangen. Is het echt reeël om te denken en te hopen dat ze volledig brandschoon en spierwit blijven? Nee natuurlijk niet. Mijn doel met wasluiers was: het milieu minder belasten én geld uit mijn portemonnee te sparen. Dat ze enigszins wit zijn gebleven de eerste periode is leuk, maar dat ze dat nu niet meer zijn is geen ramp.
Ik hoop vurig dat er nog een tweede mag komen in ons gezin en dan zal ik weer dankbaar gebruik maken van dezelfde wasluiers. En dat er dan vlekken in zitten, so be it!
Hoe denk jij over vlekken? Krijg jij ze er wel volledig uit, of kan het je ook net als ik toch niet zoveel schelen?
* Over inlegvellen schrijf ik binnenkort een blog, zodat je weet welke bij jou passen.
Reacties