Wolbroekje: gedoe of gemak?

Het eerste wat ik van wolbroekjes dacht (op het consult waar ik als wasbare luier-leek heenging) was: wat een gedoe. En eerlijk is eerlijk, ik begreep niet waarom je hiervoor zou kiezen. Deze broekjes zagen er het minst leuk uit. Zucht. Dat was toen. Ik kijk naar mijn scherm en zie de heerlijke kleurtjes voorbij komen van de ManyMonths (MaM) shorties. Dit wil ik voor sure!!!

Wolbroekje

Dat Suze plast is geen nieuws. Maar ze plast VEEL. Het is soms niet normaal. Haar postuur is spekkie en niet alle overbroekjes passen makkelijk. Natuurlijk heb ik favoriete PUL broekjes en merken waarvan ik weet dat ze beter bij een slanke baby passen. Maar in de nacht blijft het soms een uitdaging. Suze is ook een meisje wat het snel warm heeft. 1+1=2. Wol is handig omdat ze een deel van het vocht opnemen (minder lekkage kans) en is warmteregulerend. Warm in de winter en koel in de zomer.

Gedoe?

Wolbroekjes moet je lanoliseren om ze waterdicht te krijgen. Ik trek de stoute schoenen aan en als m’n broekje binnen is (WAUW die kleur, love it!), ga ik aan de slag. Ik was het broekje kort met de hand met een drupje babyshampoo in lauw water.

Nu komt het ‘echte’ werk, het gedoe waar ik geen zin in heb. Laagje heet water in de emmer, drupje babyshampoo en de lanoline erin. Ik roer en het lost op. Wolbroekje binnenstebuiten erin en water erbij tot het lauw is en het net onder water staat. Dan sta ik even te denken. Dit is het toch niet? Ik moet toch nog veel meer doen? Snel zoek ik op site naar hoe je lanoliseert. 

Gemak.

Ik blijk klaar te zijn. Dit was het gedoe. Of gemak hahaha. Stiekem lig ik in een deuk. De emmer moet een nachtje staan en de dag erna druk ik het wolbroekje tussen twee handdoeken een beetje droog. De rest van de dag ben ik druk en ligt het wolbroekje op een rekje. ‘s Avonds voel ik dat het opgedroogd is. Ik herhaal het proces nog een keer. Een eerste keer is het slim om 2-3x te lanoliseren. (Red: Tussendoor drogen hoeft niet eens Roos, het is dus nóg makkelijker!) 

En, werkt het?

Later in de week trek ik het broekje aan bij Suze. Ik vind het een beetje akelig voelen, want de lanoline voelt plakkerig/kleverig aan. Maar dit zal na een paar keer minder worden.

Ze ziet er schattig uit, de broekjes van MaM passen door hun meegroeiconcept veel langer dan andere wolbroekjes. Deze komt bij haar best hoog en dat is een vertederend gezicht. Het vet tegen haar huidje is wel lekker gok ik, want die is soms best droog.

Het is heerlijk om haar rondom de avondvoeding niet te hoeven verschonen en haar de volgende morgen DROOG maar met een echt volle plasluier aan te treffen. Ook hoef ik het broekje alleen maar uit te hangen, dus dit scheelt ook weer was.

Gedoe? Valt mee. Gemak? Jazeker! Typische gevalletje van minimale inzet en maximaal resultaat wat mij betreft. Ok, het is wel duidelijk: ja, het werkt!!