Daarmee eindigde de vorige blog. Ik beschreef de eerste periode met onze baby en het wasluier avontuur. En daar zitten we dan. Twee keer geknipperd met m’n ogen en Suze zit in de kinderstoel een banaan te eten. Een BANAAN. Die eet ze ZELF. Ik zit er bijna applaudisserend naast, zo knap vind ik het. Enigszins melancholisch (waar is mijn baby?) bedenk ik hoe snel alles gaat. En dan loopt ze ineens rood aan en begint te zuchten. Dat kan maar 1 ding betekenen….. Poo Time!
Een paar minuten later neem ik haar mee naar boven. De commode is de afgelopen tijd qua indeling al heel wat veranderd. Stond er eerst alleen spray en billendoekjes, nu staat er van alles. Een rol inlegvellen, een thermoskan met lauw water, billendoekjes. (Maar ook haarspeldjes, haarbandjes, een tandenborstel en speeltjes). Eerst stond de rol met inlegvellen nog netjes in het kastje. En zelf dacht steeds: ‘wanneer weet je nou of je die inlegvellen moet gaan gebruiken?’.
Nou, al gauw na het eerste fruithapje wist ik: dit is het moment. De ontlasting veranderde vrij snel en ik zag er wel voordeel in om de velletjes te gaan gebruiken. De luiers leg ik altijd al kant en klaar in de kast en met de rol bovenop grijp je nooit mis. Toch was dit even een nieuwe routine en inderdaad, ik ben het de eerste dagen nog regelmatig vergeten. Totdat ik besloot het inlegvelletje gewoon er al tussen te leggen met het luiers klaarmaken (SLIIIIIIM).
Als ik haar neerleg en de luier open weet ik al dat ik de jackpot heb. Het inlegvelletje pak ik aan de randjes op en gooi ik weg in het mini-prullenbakje. De luier belandt hop, in de luieremmer. Ik maak een billendoekje nat met lauw water en maak dat lieve kontje schoon (hoe kan het dat haar benen nog steeds dikker zijn dan haar billen :D ). De schone luier ligt al klaar, met inlegvelletje erin. Die doe ik om en dan kleed ik haar weer aan.
Lachend gaan we naar beneden. Suze geniet van een schone broek en ik denk ook van het leuke printje :-) Verschonen gaat snel, dit is echt niet langzamer dan een pamper gok ik zo. Bovendien ruik je de vieze luiers echt niet. Ik hoef morgen als ik ga wassen de luiers ook niet aan te raken, omdat ik het wasnet gewoon uit de emmer naar de wasmachine kan vervoeren. Ik hoef geen poep uit de luier te schrapen omdat ik het inlegvelletje er zo uit kan tillen. Bovendien kunnen deze vellen wanneer ze plast gewoon meegewassen worden.
Beneden kijk ik op de klok. Suze poept nu al een week lang op dezelfde tijd. Echt, ik kan er de klok op gelijk zetten en signalen zijn er ook volop zodat ik weet wanneer ze ‘moet’. Ik zou een potje kunnen aanschaffen… Maar zolang ze nog niet zelf kan zitten is dit misschien wel een heel grote uitdaging. En veel belangrijker, wat zou ik dan met alle leuke printjes moeten :D Nee hoor, voorlopig doen we het zo!
Reacties