Het verhuis dilemma

Het verhuis dilemma

“Moeten we komende week misschien tijdelijk wegwerpluiers gebruiken?”, vraag ik aan mijn man.

Dit vraag ik, omdat wij volgende week gaan verhuizen. Eerst verblijf ik een dikke week met Mees in een vakantiehuisje terwijl mijn man, vrienden en familie volop zullen klussen. Dit doen we zodat Mees geen last heeft van alle stof, verf en drukte. Daarna trekken wij in in ons nieuwe huis waar dan hopelijk nog maar weinig hoeft te gebeuren.

“Ja, misschien is dat wel verstandig”, antwoordt mijn man. We besluiten 2 dagen voordat Mees en ik naar het vakantiehuisje gaan, tijdelijk over te stappen op wegwerpluiers. De wasbare luiers komen in het nieuwe huis wel weer. Anders moeten we de luieremmer met vieze luiers meesjouwen én moet ik in de verhuisweek luierwasjes draaien. Nu vind ik de was doen geen enkel probleem, maar Mees heeft behoorlijk last van reflux en laat zich hierdoor niet wegleggen. Koken, naar de wc gaan, douchen, het huishouden… Tegenwoordig allemaal uitdagingen.


Twee dagen voor de verhuisweek stappen we zoals afgesproken over op wegwerpluiers. Het duurt niet lang voordat mijn man zegt: “Kunnen we niet tóch gewoon de normale luiers blijven gebruiken? Deze wegwerpluiers sluiten veel minder mooi aan en ik kan me niet voorstellen dat deze plastic dingen fijn zijn voor Mees.” Een lach kan ik niet bedwingen. Voor de geboorte van Mees twijfelden we regelmatig of wasbare luiers niet teveel ‘gedoe’ zouden zijn. Nu, 7 weken later, zijn we helemaal gewend en willen we niet meer anders. De wasbare luiers zijn zelfs de ‘normale’ luiers geworden. Ik ben het helemaal met mijn man eens en denk na over zijn vraag.

We gaan voor een middenweg: de 2 dagen voor de verhuisweek gebruiken we wegwerpluiers, we nemen de schone luiers mee naar het vakantiehuisje, hier gebruik ik de wasbare luiers op de laatste 2 dagen na en tenslotte verhuizen we alle schone luiers weer naar ons nieuwe huis. Ik vind vast wel ergens een mogelijkheid om de was te doen. Lang leve de draagdoek!


“En wat doen we met de billendoekjes?”, vraag ik. “Kunnen we die toch niet wat langer blijven gebruiken? Ik vind die andere dunne dingen maar niks. En die zijn nog duur ook!”, antwoordt hij. Weer verschijnt er een lach op mijn gezicht en ben ik het helemaal met hem eens. Wat maakt het eigenlijk ook uit dat we een luieremmer met vieze luiers en billendoekjes moeten verhuizen? Precies: niks! En dus volgt er weer een nieuw besluit.

Je raadt het vast al: de wegwerpluiers worden ingepakt in de verhuisdozen en we blijven trouw aan de luiers en billendoekjes van katoen, PUL en bamboe.